EDDY VIAENE
1954 - 2012
© Roysfoto
Zijn muziek was zijn leven, zijn hobby,
De onsterfelijkheid van zijn melodieën zal blijven leven In iedereen die hij lief had.
In de Godelievestede Gistel werd vrijdag 18 mei 2012, massaal genomen van beroepsmuzikant Eddy Viaene. De neogotische Onze-Lieve-Vrouwekerk was veel te klein om de ongeveer 1700 aanwezigen te herbergen, die dit veelzijdig muzikaal talent een laatste groet kwamen brengen. Onder de 1700 aanwezigen ook tal van collega’s en artiesten zoals Davy Gillis van The Romeo’s en Bobby Prins.
Dat je vroeg in de decanale kerk ging moeten postvatten wilde je een zitplaatsje bemachtigen, stond buiten kijf. Ruim een uur voor de aanvang van de afscheidsplechtigheid, vatten de eerste mensen reeds post aan en in de Onze-Lieve-Vrouwekerk, gelegen in het stadspark en was er al geen parkeerplaatsje meer te bespeuren in de omgeving van de kerk. Buiten had men luidsprekers geplaatst zodat degenen die buiten stonden de uitvaartdienst konden volgen.
Il silenzio
Bij het binnenkomen van de Onze-Lieve-Vrouwekerk stonden het orgel met zijn foto en zijn onafscheidelijke trompet opgesteld, omringd door tientallen bloemenkransen en boeketten van collega’s, artiesten, zaaluitbaters, familie en vrienden.
Een eerste ontroerend moment was er toen zijn echtgenote en toeverlaat Hilde, met zijn moeder de zangeres Godevia en de kinderen, de kist kwamen ophalen achteraan de kerk, waar net voorheen een mensenmassa, een voor een afscheid had genomen van Eddy.
Een tweede pakkend moment kwam er bij aanvang van de plechtigheid, want toen zong Will Andis, begeleid door muzikanten waarmee Eddy Viaene regelmatig optrad, het heel toepasselijke “Mijn leven”. Maar het meest ontroerendste ogenblik viel met de offerande. Op groot scherm zag je en hoorde je zolang de offergang duurde, Eddy Viaene “Il silenzio” spelen op keyboard tegelijk met zijn trompet, zijn lievelingsnummer waarmee hij duizenden mensen steeds wist te beroeren. Velen konden hun tranen niet bedwingen en lieten ze de vrije loop.
Hilde schreef tekst bidprentje
Wezenlijk valt het nog steeds niet te vatten dat dit uitzonderlijk talent ons nooit meer zal verblijden met zijn humor, zijn zang en zijn muziek. Of zoals buiten de kerk veel te horen viel: “Eddy Viaene was een rasartiest in hart en nieren, eentje zoals Vlaanderen er maar heel weinig telt!”
We bemerkten onder de vele aanwezigen naast Bobby Prins en Davy Gillis, ook Roosje Dries, Benny Scott, LIZ Larsen en een zoon van Bobbejaan Schoepen. Maar toen we terug onze plaats hadden ingenomen, bemerkten we pas dat zijn lieve echtgenote Hilde alias zangeres Hilvi, waarmee hij de laatste tijd meer en meer optrad, de tekst van het bidprentje waarop de foto prijkte van Eddy omkaderd door een notenbalk met muzieknoten, zelf had geschreven.
Een ontroerende tekst die klinkt als volgt: “Optimistisch tot het laatste, niet moeilijk aken voor je naasten, gesloopt van al je krachten, bleef je op een betere dag wachten. Jouw verlies kan met geen enkel muziekstuk worden gecomponeerd, want ik blijf geëmotioneerd. Jij streed vol moed en kracht. Lieve schat, rust nu maar zacht.”
Op de achterzijde van het bidprentje kwamen zijn vijf kinderen en zijn mama nog aan het woord. Met Eddy verliest niet alleen zijn echtgenote, kinderen en familie een pracht van een mens, ook de honderden zaaluitbaters, de vele collega’s en artiesten, verliezen een parel van een collega en een warmhartige persoonlijkheid.
‘Eddy, het ga je goed waar je ook bent. Toon ook daar welk goed mens en veelzijdig talent je bent en wat je allemaal in je mars hebt. Steeds wanneer ik (ondergetekende) ergens op een podium zal staan, zal ik aan je denken want niemand kon mij zo goed begeleiden als jij wanneer ik uitpakte met “Zij gelooft in mij” en “Mijn leven” van mijn lievelingsartiest Will Tura. De combinatie keyboard - trompet en mijn stem, hebben in De new Kakadou in Torhout, velen kippenvel bezorgt. Het waren mooie momenten die ik nooit meer zal vergeten. Het was een eer jou gekend te hebben en met jou te mogen werken. Rust zacht mijn lieve vriend.
Auteur: Eric Vanhooren
Herdenkingmonument aan Eddy in Gistel
Op 01.06.2013, hield de burgemeester van stad Gistel een ontroerende ceremonie, heeft een monument ingehuldigd ter nagedachtenis van Eddy Viaene.
Familie, vrienden allemaal samen waren wij er en allemaal erg ontroerd toen de burgemeester het monument onthulde. (Creatie van beeldhouwer Eric Vandieredonck)
Volgens sommige toelichting daarop, het blok graniet is het leven, en plotseling gebroken op de top.
Een receptie werd vervolgens op het gemeentehuis van Gistel gehouden, samen met de burgemeester en enkele gemeentelijke ambtenaren.
Heb je nog fotos van Eddy? Wil ze hier delen op de website? stuur ze maar aan de webmaster en die zal ze hier op de website plaatsen.